วันพฤหัสบดีที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2552


เล่าเรื่องเกี่ยวกับชาวม้งเขายาว
ในตำบลซัวก่ามณฑลกุ้ยโจว ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีน มีชาวม้งเขายาว ซึ่งเป็นพวกหนึ่งของชาวม้งอาศัยอยู่ ชาวม้งเขายาวมีประชากรประมาณ4000คน ใช้ชีวิตลึกลับแบบโบราณอยู่บนภูเขาสูงและหนาวมาก เมื่อไม่นานมานี้ เราได้ไปถึงหมู่บ้านหลงกา ที่ชุมนุมของชาวม้งเขายาว ได้สัมผัสบรรยากาศพิเศษของชาวม้ง
เมื่อรู้ว่าเราจะไป หนุ่มสาวชาวม้งหมู่บ้านหลงกาต่างสวมใส่เสื้อผ้าชุดเทศกาล ประคองถ้วยเขาวัวที่ใส่เหล้าข้าวเหนียวไว้เต็ม ร้องเพลงคารวะเหล้าต้อนรับพวกเราที่หน้าประตูหมู่บ้าน ตามประเพณีท้องถิ่น แขกต้องดื่มเหล้าสามถ้วยถึงจะเข้่าหมู่บ้านได้
ในหมู่บ้าน เราได้เห็นสาวชาวม้งเขายาวหมู่บ้านหลงกาเกล้าผมยาวไว้บนเขาไม้ยาวอันหนึ่ง ดูแล้วรู้สึกหนักมาก ชนชาติม้งเขายาวก็ได้ชื่อจากนี่แหละ ทำไมพวกเขาจึงชอบใช้เขายาวเป็นเครื่องประดับผม นายโหมวฮุยสวี้ ผู้ศึกษาประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของชาวม้งเขายาวของหมู่บ้านหลงก่าแนะนำว่า
"หนึ่ง เพราะพวกเขาอาศัยวัวเป็นหลักในการผลิต จึงบูชาเขาวัวเป็นโทเทม สองคือ แต่ก่อน พวกเขาใช้ชีวิตด้วยการล่าสัตว์เป็นหลัก ในป่า มีทั้งกวางและสัตว์ป่าอื่นๆ ซึ่งล้วนมีเขา ชาวม้งเขายาวจึงคิดว่า สัตว์ป่ามีเขา พวกเขาก็ต้องมีเขา ซึ่งอาจจะหลอกสัตว์ป่าให้งงงวยได้"
นางสวองจี้ไจ สาวชาวม้งเขายาวบอกผู้สื่อข่าวว่า ทุกวันเวลาหวีผม สาวชาวม้งเขายาวก็จะเอาผมที่ร่วงถักเข้ากับเส้นป่าน และเก็บผมเหล่านี้ไว้เป็นของขวัญแต่งงานให้ลูกสาวของตน การสืบทอดต่อๆกันหลายรุ่น สาวชาวม้งเขายาวจึงมีผมมากยิ่งขึ้น พวกเธอได้นำความคิดถึงที่มีต่อคนรุ่นก่อนผูกติดไว้กับผมเหล่านี้
เพื่อให้เราเข้าใจการหวีและแต่งผมของพวกเธอ หญิงสาวชาวม้งจึงแสดงวิธีทำผมให้เราดู แม้ว่าพวกเธอจะชำนาญทำผมมาก แต่ก็ใช้เวลากว่า40นาที
ในหมู่บ้านหลงกา มองไปทางไหนล้วนเป็นบ้านมุงหลังคาด้วยหญ้าตั้งเรียงรายลดหลั่นกันไป บ้านหลังคาหญ้านั้นสร้างแบบมีระดับเอียงลาด ชาวม้งในท้องถิ่นบอกเราว่า หลังคาแบบนี้มีประโยชน์ป้องกันไม่ให้น้ำฝนรั่วลงไปจนทำให้หญ้าเหม็นเน่า
ที่ใต้ชายบ้านคา สาวน้อยชาวม้งเขายาวในชุดชนชาติอันสวยงามกลุ่มหนึ่งกำลังวาดภาพต่างๆบนผ้าด้วยความตั้งใจ เพื่อให้เสื้อผ้าสวยงาม สาวชาวม้งเขายาวนิยมใช้พืชพันธ์ธรรมชาติเป็นวัตถุย้อมสี และวาดภาพสวยงามต่างๆบนผ้าที่จะนำไปตัดเย็บเสื้อผ้า ศิิลปะเช่นนี้เรียกว่า"วาดด้วยขี้ผึ้ง" หวางเจียอิน สาวที่กำลังวาดภาพบอกเราว่า หญิงสาวทุกคนชำนาญในการวาดด้วยขี้ผึ้ง เวลาวาด พวกเธอไม่ต้องมีแบบ เพียงอาศัยความคิดสร้างสรรค์เอง ก็สามารถวาดภาพสวยงามประเภทต่างๆได้
การปั่นทอ การปักและการสอยลายดอกล้วนเป็นงานที่ต้องหัดกันตั้งแต่เด็กของสาวชาวม้งเขายาว เสียงที่ท่านได้ยินอยู่นี้ก็คือเสียงทอผ้าที่เราบันทึกไว้ในหมู่บ้านหลงกา
เมื่อได้เห็นฝีมืออันวิจิตรประณีตในการทำเสื้อผ้าของสาวม้งเขายาวแล้ว เราก็ไปที่พิพิธภัณฑ์ที่สะท้อนถึงสภาพชีวิตของชาวม้งเขายาวในหมู่บ้านหลงกา เมื่อปี1998 จีนและนอร์เวย์ได้ร่วมกันสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ เพื่ออนุรักษ์และสืบทอดวัฒนธรรมพิเศษของชาวม้งเขายาว
นายโหมวฮุยสวี้ ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์แห่งนี้แนะนำว่า พิพิธภัณฑ์แห่งนี้กินเนื้อที่120ตารางกิโลเมตร นอกจากจัดแสดงและอนุรักษ์บ้านเรือน เสื้อผ้า เครื่องดนตรี ทรัพยากรการผลิตและการใช้ชีวิตของชาวม้งเขายาวแล้ว ยังได้บันทึกพิธีต่างๆ เช่น การแต่งงาน การฝังศพ พิธีศาสนาเป็นต้นในท้องถิ่นด้วยรูปแบบต่างๆ เช่น การบันทึกเสียง การถ่ายวิดิทัศน์และเขียนบันทึกเป็นต้น
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตะวันใกล้พลบแล้ว ท่ามกลางเสียงเพลงอำลาของหนุ่มสาวชาวม้งเขายาว เราขึ้นรถเดินทางกลับบ้าน ในใจทุกคนต่างเปี่ยมไปด้วยความอาลัยที่มีต่อบรรยากาศพิเศษของพวกเขา
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจากเว็บhttp://thai.cri.cn/1/2007/03/26/21@95250.htm

1 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ27 สิงหาคม 2557 เวลา 20:57

    มั่ยน่าเชื่อว่ายังมี ม้งแบบนี้ยุด้วย ดีมากๆๆคะ ที่เค้ายังอนุรักษ์วัฒนธรรมม้งยุ
    แต่พุดตรงๆคะ มั่ยเคยรุว่ามีม้งเขายาวด้วย อิอิ

    ตอบลบ